Φεύγε ηδονήν: Μαμά , πήγα και άκουσα τον καθηγητή μου ξέρεις τον φιλόλογο τον Αγγελινάρα απόψε . Πάλι έλεγε κάτι ακαταλαβίστικα ότι “αρχή σοφίας η παραδοχή περί των πάντων άγνοιας “ ότι η μελωδία είναι ερμηνεία του λόγου και της διάνοιας κ κάτι άλλα . Μαμά ποτέ μου δεν τον κατάλαβα αυτόν τον καθηγητή . Είπε και κάτι άλλα που τα κατάλαβα ότι δεν πρέπει να τρώμε παγωτά και δεν πρέπει να πίνουμε κρύα νερά . Είπε ότι πρέπει να τιμούμε τους δασκάλους μας σαν τους γονείς μας . Εγώ τον τίμησα μαμά .Περνούν τα χρόνια μαμά . Οι μέρες πέρασαν μαμά .